Liefdesverdriet gedichten

• Pierrot, jij was zo verschrikkelijk mooi
  Als de Chinese nachtegaal in de gouden kooi,
  Wanneer ik keek naar je mooie ogen,
  Kon ik het bijna niet geloven …
  Een vriendschap die eeuwig zou duren
  Een liefde die we samen zouden besturen
  Zonder berouw heb je mij bedrogen,
  Gekrenkt, beduveld en bedrogen …
  Een bloedend hart, verteerd door pijn,
  Mijn ziel verscheurt, een slopend venijn …
  Langzaam sluit het verleden zijn poorten,
  Mijn lichaam vecht voor een wedergeboorte.

• Maarten, jij betekende zoveel voor mij,
  Jij keerde voor mij het tij,
  Samen wandelden we over het strand,
  Leuk met zijn tweetjes, hand in hand …
  Nog zoveel pret in het verschiet
  Zonder jou dat kon ik niet …
  ’s Nachts kijken naar de maan,
  Samen de verlichte laan afgaan …
  Jammer heeft ons pad bestaan uit bergen en dalen,
  Onze liefde mocht het niet halen …
  Een leven met jou, dat kon niet zijn,
  De vraag die rest … waarom Katerijn?

• Kon je maar weten,
  Hoezeer je ontrouw
  aan mijn hart heeft gevreten …
  Kon je maar voelen,
  Hoe ik gekweld door verdriet ’s, nachts alleen in mijn bed lig te
  woelen …
  Kon je maar ervaren,
  Wat het betekent, een hart en ziel vol met blaren …
  Kon je mijn tranen maar zien, kon je de zwavel maar ruiken,
  Toonde je maar berouw voor je misbruiken …
  Had je maar een greintje respect voor ons gezin,
  Dan zie je misschien ook het nut ervan niet in …
  Om je telkens weer te laten vervoeren,
  Een ander man zijn snaar te beroeren.